martes, 27 de septiembre de 2011

lunes, 26 de septiembre de 2011

genio y figura ánonimos.

Bansky nunca quiso hacerse conocer,no lo importaba que supiesen que era él el que hacía volar la imaginación con cada dibujo en una pared ya no olvidada,ahora.Supo entender las necesidades de esta sociedad a la perfección,tanto que logró hacer un antes y un después,y también una obra de arte y una pared pintada.

en pensamiento,palabra y acto.

Lo más fácil no siempre es lo que te va a hacer sonreir más veces,es una fórmula sencilla:dificultad más aprender igual a saber vivir.


d+a= :)

jueves, 22 de septiembre de 2011

no tengas miedo para volar.

miente y dí que no me quieres.

outooff.

Haz algo que no te haga sentir mal,al fin y al cabo siempre terminas haciendo lo que es ético.Olvídate,para empezar,que existe el razocinio,haz lo que tu mente sea capaz de imaginar al momento,lo primero que seas capaz de inventar.Luego lleva a cabo tu sueño inmediato y mira los resultados.El camino elejido quizás haya sido un poco arriesgado,¿no lo crees?,yo no pienso eso para nada...¡Pero qué digo! yo nunca pienso en nada,solo actúo.
Help,decían,quizás es lo que necesite.

sustancialismo puro.

Pero que coño te pasa,que en tu cabeza siempre llueve,y por encima mierda,abre los ojos,deja que entre un poco de Sol.
piensa y no con lo de ahí abajo,lerdo.

extasis.

Soy adolescente,soy pesada,siempre estoy de mal humor,no puedo evitar tener en la cabeza a mis padres siempre enfadados,soy rebelde sin causa,vivo en una anarquía propia,necesito de una persona que me quiera, que me diga que soy guapa cuando me acabo de levantar,que me bese cuando soy mala,que me acaricie la espalda con sus labios,que quererle me salga improvisado,que me haga sentir que la felicidad no termina nunca,ni a la vuelta de mi esquina, tan siquiera.
que duro es ser bipolar.

en ti.

Pensa que a opción máis axeitada para ti,está moi lonxe de algo ético para alguén coma min,Non todo é negro,as veces é verde,coma a esperanza,nin todo é branco,no meu caso hai millós de veces que non hai tan sequera color,nin son,coma as películas mudas de ai anos.Poder pensar que a miña loucura vai máis alá,e,sí,quizáis si o faga pero gústame saber que a mellor saída é facerse o tolo,nunca mellor dito.
m`

sábado, 17 de septiembre de 2011

something really ironic.

Nostalgico e irónico a la misma vez,quizás un poco estúpido,también.Le pofriamos llamar algo así como "kjbvwiajbiugbvikjbevkjsebrkjvbvkjskejrvberjkgbe",no sé,muy mio,¿no?.

miércoles, 14 de septiembre de 2011

aquel 11-s.

Y de repente el mundo cayó,nunca mejor dicho,como la torre norte, y luego la sur.Y fué ahí cuando el mundo cambio,huvo un claro antes y un aún más claro después.Y cada lágrima derramada,por algo que no es más y si es menos que un fanatismo loco,que enloqueció a aquellos suicidas ilusos que secuestraron a aquel también,vuelo 93 de United Airlines.Aquello trajo muertes,trajo niños sin madres,niños sin padres,madres sin hijos...pero trajo algo más que nunca seremos capaces de dejar atrás,un odio,un recor indescriptibles.Escribir esto,quizás no sirva de mucho,pero si sirve para acordarnos de todas aquellas personas que quedaron atrapadas entre fanatismo loco y que cada ladrillo destruyó poco a poco sus vidas,y lo más importante el sueño de cada una de las personas que un 11 de septiebre de hace 10 años y unos días murió de la forma más cruel del terrorismo jamás vista,a todos los ojos occidentales.
Descansen en paz,lágrimas y odios.

E.R.A

Y es que ella me hace guapa.

sábado, 10 de septiembre de 2011

en gloria.

Corre,más,más,mucho más rápido.Sube,baja,vuelve a subir.En la cresta de la ola,en lo alto de la locura,en lo que tiene de loco un beso.

viernes, 9 de septiembre de 2011

verbo ser.

Es la necesidad en su estado más puro.Es lo bonito que te enseña ser bipolar.Es sentir,es no sentir.Es ser la mejor sensción.Es que sentirte lejos sea igual a nada sin ti.Es sentir que no puede existir nada como tu boca.Es que lo singinifiques.Es esto,es nosotros,eres,soy.

i feel i fell.

Tocar hasta que me duela,sentir cada nota como la primera.

lunes, 5 de septiembre de 2011

Grande.

¡Indignaos!.Hoy se trata de no sucumbir bajo el huracán destructor de consumismo voraz y de la distracción mediática mientras  nos aplican los recortes.¡Indignaos!Sin violencia.Como cantara Raimon contra la dictadura:Digamos NO.Actuad.Para empezar,¡IDIGNAOS!.
Stephane Hessel.

Bien merecido.

Hoy quiero pediros a todos mis pocos seguidores que os paseis por este blog : http://madame-galiash.blogspot.com/ , es un blog de moda que lleva una amiga mía,quiero destacar la bueniña que es y el gusto que tiene para la moda.Gracias por nombrarme en tu blog,cariño y te doy mi premio a blog DELUXE.Felicidades por este tiempo del que has echo un blog precioso y que se merece un buén reconociemiento.


decía yo.

Responde siempre que las cosas no son tal como parecen,te va a ayudar a saber que la vida no termina en esa linea roja que dibujas sobre mi cara.Los lisiados de guerra suelen parecer personas que buscan que el peligro les sorprenda,miles de veces no son así,son personas que necesitan empuñar en su mano un arma para sentir que el corazón no les explota y que el alma se desvanece.Los niños que lloran,las películas romáticas y tú soleis desacerme el alma pensando que llorar es llorar para liberar ese nudo en el estómago que no permite dejar que vivas con la tranquilidad.

Este adiós no maquilla un hasta luego

este nunca no esconde un ojalá.Se nota la casa vacía,el aire sin risas,la vida sin ti,hermano.